എം കെ ഹരികുമാർ
വിശ്വസിക്കാൻ
കഴിയുമെങ്കിൽ
രോഗവും മതമാണ്
രോഗിക്ക് വൈദ്യൻ
മരുന്ന് കൊടുക്കുന്നു
രോഗി മരുന്നിലും വൈദ്യനിലും
വിശ്വസിക്കുന്നു
ചില ചിട്ടകളും നിരാസങ്ങളും
അതിനെ അഭൗമമാക്കുന്നു
പഥ്യമില്ലെങ്കിൽ മരുന്നില്ല;
വൈദ്യനുമില്ല.
രോഗശുശ്രൂഷയിൽ
ദൈവമുണ്ട്
അത് സൗഖ്യമാണ്.
സുഖപ്പെടാനല്ലെങ്കിൽ
രോഗം
നിലനിർത്താനാവും ചികിത്സ .
രോഗം തന്നെ
ചികിത്സയോ
വൈദ്യമോ ആകാം.
അപ്പോഴും അത്
മതമാണ്.
രോഗി കാംക്ഷിക്കുന്നത്
രോഗത്തിൻ്റെ
കണ്ണുകൾ കൊണ്ട്
സുഖപ്പെടുത്തുന്ന
ജീവിതമാണ്.
മരുന്നില്ലാതാകുമ്പോൾ
രോഗി
രോഗത്തിനു വേണ്ടി
ജീവിക്കും.
രോഗം ഒരു വെളിപാടായിത്തീരുന്നു.
കഴിയുമെങ്കിൽ
രോഗവും മതമാണ്
രോഗിക്ക് വൈദ്യൻ
മരുന്ന് കൊടുക്കുന്നു
രോഗി മരുന്നിലും വൈദ്യനിലും
വിശ്വസിക്കുന്നു
ചില ചിട്ടകളും നിരാസങ്ങളും
അതിനെ അഭൗമമാക്കുന്നു
പഥ്യമില്ലെങ്കിൽ മരുന്നില്ല;
വൈദ്യനുമില്ല.
രോഗശുശ്രൂഷയിൽ
ദൈവമുണ്ട്
അത് സൗഖ്യമാണ്.
സുഖപ്പെടാനല്ലെങ്കിൽ
രോഗം
നിലനിർത്താനാവും ചികിത്സ .
രോഗം തന്നെ
ചികിത്സയോ
വൈദ്യമോ ആകാം.
അപ്പോഴും അത്
മതമാണ്.
രോഗി കാംക്ഷിക്കുന്നത്
രോഗത്തിൻ്റെ
കണ്ണുകൾ കൊണ്ട്
സുഖപ്പെടുത്തുന്ന
ജീവിതമാണ്.
മരുന്നില്ലാതാകുമ്പോൾ
രോഗി
രോഗത്തിനു വേണ്ടി
ജീവിക്കും.
രോഗം ഒരു വെളിപാടായിത്തീരുന്നു.
രോഗം തന്നെ
ശരീരത്തിൽ
ഒരു പുതിയ മൈത്രി
കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു
രോഗത്തിൻ്റെ ലയത്തിൽ
രോഗിക്ക്
വേറെ സൗഖ്യമില്ല .
ദീനം താനാണെന്ന ബോധ്യത്തിൽ
അവനു പുതിയ കാഴ്ചകൾ ലഭിക്കുകയാണ്
ലോകം അവനെ പ്രതിരോധിക്കുന്നില്ല.
ലോകത്തെ പ്രതിരോധിക്കുകയാണ് അങ്ങനെ രോഗിയുടെ
അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ രഹസ്യം അനാവൃതമാകുന്നു .
രോഗിയാകുന്നത്
പ്രതിരോധമാണ്
സ്വന്തം സംഘർഷങ്ങളുടെ നേർക്ക് അത് ഒരു പരിച നീട്ടുന്നു.
ലോകം അങ്ങോട്ട് വരാത്തതാണ് രോഗിയുടെ മഹത്വം.
രോഗം ഒരു മതമാകുമ്പോൾ
ദൈവമുണ്ട് .
രോഗം തന്നെ
ചികിത്സയാകുമ്പോൾ
ദൈവം രോഗി തന്നെയാണ് .
ശരീരത്തിൽ
ഒരു പുതിയ മൈത്രി
കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു
രോഗത്തിൻ്റെ ലയത്തിൽ
രോഗിക്ക്
വേറെ സൗഖ്യമില്ല .
ദീനം താനാണെന്ന ബോധ്യത്തിൽ
അവനു പുതിയ കാഴ്ചകൾ ലഭിക്കുകയാണ്
ലോകം അവനെ പ്രതിരോധിക്കുന്നില്ല.
ലോകത്തെ പ്രതിരോധിക്കുകയാണ് അങ്ങനെ രോഗിയുടെ
അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ രഹസ്യം അനാവൃതമാകുന്നു .
രോഗിയാകുന്നത്
പ്രതിരോധമാണ്
സ്വന്തം സംഘർഷങ്ങളുടെ നേർക്ക് അത് ഒരു പരിച നീട്ടുന്നു.
ലോകം അങ്ങോട്ട് വരാത്തതാണ് രോഗിയുടെ മഹത്വം.
രോഗം ഒരു മതമാകുമ്പോൾ
ദൈവമുണ്ട് .
രോഗം തന്നെ
ചികിത്സയാകുമ്പോൾ
ദൈവം രോഗി തന്നെയാണ് .
BACK TO HOME